مسبحات سته

السلام علیکم

برای موفق شدن و رسیدن به منظوری که در پشت ورقه مرقوم داشته اید لازم است همتی برآورده، توبه ای نموده، به مراقبه و محاسبه پردازید. به این نحو که هر روز که طرف صبح از خواب بیدار می شوید قصد جدی کنید که در هر عملی که پیش آید رضای خدا - عز اسمه - را مراعات خواهم کرد. آن وقت در سر هر کاری که می خواهید انجام دهید نفع آخرت را منظور خواهید داشت، به طوری که اگر نفع اخروی نداشته باشد انجام نخواهید داد، هر چه باشد. همین حال را تا شب، وقت خواب ادامه خواهید داد و وقت خواب، چهار پنج دقیقه ای در کارهایی که روز انجام داده اید فکر کرده، یکی یکی از نظر خواهید گذرانید. هر کدام مطابق رضای خدا انجام یافته شکری بکنید. و هر کدام تخلف شده استغفاری بکنید. این رویه را هر روز ادامه دهید. این روش اگر چه در بادی حال سخت و در ذائقه نفس تلخ می باشد ولی کلید نجات و رستگاری است. و هر شب پیش از خواب اگر توانستید سور مسبحات یعنی سوره حدید و حشر و صف و جمعه و تغابن را بخوانید و اگر نتوانستید تنها سوره حشر را بخوانید و پس از بیست روز از حال اشتغال، حالات خود را برای بنده در نامه بنویسید. ان شاء الله موفق خواهید بود. والسلام علیکم.

محمد حسین طباطبایی .

سور ه های مسبّحات ( سته ) ششگانه سُوَرى اند که در ابتداى آنان بعد از تسمیه ، یُسَبِّحُ و سَبَّحَ است که عبارت از سوره حدید و حشر و صف و جمعه و تغابن و اعلى است .

در اینجا شایسته است دستورى بسیار بسیار گران قدر و ارزش مند به رسم بهترین تحفه و عطیه به حضور گوهرشناس قدردان تقدیم بدارم . و آن این که قاضى قضاعى در ((دستور معالم الحکم و مأثور مکارم الشّیم من کلام امیرالمؤمنین على بن ابى طالب علیه الصّلوه و السّلام )) بدین صورت نقل روایت کرده است که :
براء بن عازب گوید: بر امیرالمؤمنین علیه السّلام وارد شدم و آن جناب را به خدا سوگند دادم که مرا به اعظم اسمایى که خداوند رحمن جبرئیل را به ارسال آن مخصوص‍داشت و وى رسول الله صلّى الله علیه و آله و سلّم را و آن حضرت شما را، مخصوص گردان . فرمود: اگر سؤال تو نمى بود من اراده داشتم که آن را تا در لحدم نهاده شوم پوشیده بدارم .
هر گاه خواهى خدا را به اسم اعظم وى بخوانى ، شش آیه اوّل حدید ( بعد از بسم الله الرّحمن الرّحیم تا و هو علیم بذات الصّدور) و آخر حشر از هو الله الّذى لا اله الاّ هو تا آخر سوره را بخوان و پس از آن بگو اى کسى که چنانى با من چنین کن (یعنى حاجت خود را بخواه ) که سوگند به خداوند اگر بر شقى بخوانى سعید مى گردد. براء گفت : قسم به خدا من آن را براى دنیا نمى خوانم . امام علیه السّلام فرمود : همین صواب است ، رسول الله صلّى الله علیه و آله و سلّم مرا هم این چنین وصیّت فرمود جز این که مرا امر کرد که خدا را بدان در کارهاى بزرگ و دشوار روزگار بخوانم.
و بدان که هیچ حاجتى براى انسان شریف تر و عزیزتر از قرب الى الله نیست که لقاء الله است و ((رساله لقاءالله )) ما در وصول بدان زاد راه است .

 علاّمه حسن زاده ی آملی